Ik ging met tranen in mijn ogen naar buiten. Eindelijk in de frisse lucht, huilde ik de tranen die al de hele tijd gevangen zaten in mijn keel. Een “zinloos museum” waar de belangrijkste les niet wordt verwoord. Het is tijd dat we ons uitspreken, niet tégen de ander, maar vóór de ander. Ik ben niet tegen een bepaalde religie, niet tegen een bepaalde stroming, zelfs niet tegen een bepaald persoon al is dat soms zo makkelijk. Ik ben vóór mensen, ik ben voor onze medemensen, ik ben voor de liefde, voor inclusiviteit, we horen er állemaal bij.
Read MoreDus enkele weken achtereen stonden de kleine plantjes, met z’n vieren, in een klein kweekpotje. Ze waren inmiddels gestopt met groeien. Ze gingen ook niet dood, want water geven vind ik dan nog wel leuk om te doen.
Read MorePapa’s, je denkt dat je haar helpt.. maar is dat ook zo?
Je hebt een kind, vaak een dochter, maar het gebeurt ook bij zonen. Wat hebben ze al veel meegemaakt. Jij bent gescheiden en daar hebben zij niet om gevraagd. Je hart breekt als ze huilen om hun moeder, of als ze jou weer moeten missen. Je hart breekt als ze jou de schuld geven. En als ze boos zijn op jouw vriendin kun je haast niet anders dan de kant van jouw kind kiezen, ze hebben het namelijk al zo moeilijk. Een nieuwe vrouw in jouw leven, als jouw kinderen maar niet gaan denken dat ze nu op een tweede plek komen.
Het gevolg is dat ze iets meer mogen. Iets meer, nee zeker niet alles. “Maar ik doe gewoon niet zo moeilijk en wat ze vragen mag meestal wel.” Of, “ik respecteer hun grenzen, als zij mijn vriendin niet willen zien dan is dat prima, en als ze niet willen dat ik over haar spreek dan doe ik dat toch gewoon niet.” Want waarom ook niet? Wat is het ergste dat er kan gebeuren?… ik vertel het je.
Read MoreWat ik nu ga doen vind ik enorm lastig, en toch voel ik dat ik het moet doen… so here I go…
Mijn hart huilt en in alle eerlijkheid is dat niet het enige dat huilt, ook lopen de tranen over mijn wangen als ik jullie dit schrijf. Verbaasd, verdrietig maar boven alles ben ik bang. Bang vrienden te verliezen, bang cliënten te verliezen, bang familieproblemen te krijgen, bang erbuiten te vallen, bang voor boosheid, discussie of oordelen over me heen.
Read MoreZo kwamen de belangrijke lessen: IK ben kapitein van mijn schip. IK weet hoe de conditie van mijn schip is. IK weet waar we heen gaan. IK kan dit. IK ben geboren dit schip te varen, koers te zetten, IK weet wat ik doe en IK weet dat ik dit kan…
Read MoreElk jaar kies ik een woord voor het nieuwe jaar. Dit doe ik altijd samen met een van mijn lieve vriendinnen. We bekijken wat het woord van dit jaar voor ons heeft gebracht. Daarna komt het woord van volgend jaar zomaar in ons op.
Read MoreNeem jezelf eens als voorbeeld, hoe perfect ben jij? Hoe tevreden ben je over wat je doet, wat je kan, hoe je bent? Ben je helemaal goed zoals je bent? Of heb je nog allerlei leerpunten en doelen die je moet behalen voor je tevreden kan zijn.
Read MoreDe wereld is mooi, de mensen in deze wereld zijn mooi. Dat is een zin die vaak door me heen gaat. “Goh”, zal je misschien denken, “ik heb hele andere ervaringen”, en dat kan waar zijn. Marjo deelde haar verhaal met mij om het daarna met jullie te mogen delen, waarin je leest hoe mooi de mensen van deze wereld zijn!
Read MoreHet ongemakkelijke moment waarop het kind waar je óók voor zorgt, ook al is ze niet jouw kind, zegt dat ze natuurlijk met Moederdag bij haar moeder is. Rationeel denkt je; ja natuurlijk ben je bij je moeder, logisch. En ergens steekt er iets… je wast haar onderbroeken, kookt haar eten, luistert naar haar pijntjes en ruzies met vriendinnen.
Read MoreDit huwelijk was een hele bewuste keuze. Wij wisten zeker, wij willen trouwen. De man van mijn leven wilde ik ook echt “mijn man” gaan noemen. Ik vond het heerlijk om “zijn vrouw” te zijn. Horen jullie ook die maar?!… ik wel. Want wat het hart wil is nog niet altijd een gegeven…
Read More